ДР. РАДЕ БАБИЌ: СО „ЕГАЛ“ ГЕНЕТСКИОТ КОД И СРБИН И МАКЕДОНЕЦ / DR RADE BABIĆ: SA „EGAL“ GENETSKIM KODOM I SRBIN I MAKEDONAC

Претседател на Собранието на Здружението на граѓаните од македонското национално малцинство за Нишавската околија „Вардар“ Ниш, доц. д-р мед. специјалист по радиологија и супспецијалист Раде Бабиќ

Претседател на Собранието на Здружението на Македонците „Вардар“ во Ниш, д-р Раде Бабиќ, магистер по медицински науки, доктор на медицински науки, специјалист по радиологија, супспецијалист по гастроинтестинална радиологија, доцент на Факултетот за здравствени науки во Ниш, е роден во Сомбор на 23 декември 1961 година во семејство на здравствени работници.

Отец Радомир, доктор по медицина, професор по радиологија, е роден во селото Десимировац кај Крагуевац. Мајката Благојка, моминско презиме Христова, магистер по фармација, е родена во селото Долно Чичево, кај Градско (во близина на Велес, Република Северна Македонија).

Оженет е со Гордана, моминско презиме Станковиќ, сега Станковиќ-Бабиќ, професор по офталмологија на Медицинскиот факултет на Универзитетот во Ниш (родена во Врање). Љубовта им подарила две деца, синот Страхиња (доктор на медицина, роден во Ниш) и ќерката Невена (доктор на медицина, родена во Ниш).

Зборува руски и македонски јазик. Се служи на: англиски, француски, бугарски и словенечки.

Образование, обука, дела и признанија

Осумгодишното образование го завршил во Житковац (1976), а дипломирал на природно-математичкиот отсек во Гимназијата „Бора Станковиќ“ во Ниш (1980).

По завршувањето на воениот рок (Сежана, гранични единици на ЈНА, 1980/81), се запишува (1987) и дипломира (1981) на Медицинскиот факултет во Ниш.

Задолжителната медицинска пракса ја завршил во Клиничкиот центар „Ниш“ во Ниш (1987-1988), а стручниот испит го положил во Белград (1988).

На Медицинскиот факултет во Ниш го положил специјалистичкиот испит по радиологија (1992) и супспецијалистичкиот испит по гастроинтестинална радиологија на тема „Анализа на радиолошки наоди во ендоскопската ретроградна холангиопакреатоскопија“ (2022), додека дипломирал на „Југословенско Училиште за ултразвук“ во Крагуевац (1990).

На Медицинскиот факултет во Ниш магистрирал радиологија со тезата „Радиолошко снимање на вродени бубрежни аномалии“ (1994), додека докторската дисертација ја одбранил на Медицинскиот факултет во Белград на тема „Несакани ефекти од контрастни средства за време на урографија со предлог мерки за намалување на ризикот“ (1998).

Заснова работен однос на Заводот за радиологија „Ниш“ во Ниш (1989), каде што и денес работи (сега: О.Ј. Центар за радиологија на Универзитетскиот клинички центар Ниш), каде што бил раководител на Специјалистичкото одделение на Институт за радиологија на КЦ Ниш (1997-2004), заменик-директор на Институтот за радиологија КЦ Ниш (2004) и раководител за дијагностика на уринарниот тракт на ОЈ Институт за радиологија КЦ Ниш (2005-2008).

Моментално е избран за доцент на Факултетот за здравствена заштита во Ниш, додека на почетокот на академската кариера (1989/90) бил ангажиран како професор по предметот „Основи на радиографијата“ и останува запаметен како еден од најомилените професори од последната генерација рендген-техничари на Средното медицинско училиште во Ниш.

Добитник е на плакета од SLD радиолошкиот оддел (1998 и 2000 година), наградата на SLD радиолошката секција (2001) и два сертификати за благодарност од Академијата за медицински науки SLD Niš (2012).

Тој е еден од членовите на секретаријатот на уредувачкиот одбор на научното списание на Медицинскиот факултет на Универзитетот во Ниш и огранокот на СЛД во Ниш „Acta Medica Medianae“, уредничкиот одбор на научното списание на Здружението на Офталмолозите од Србија „Acta Ophthalmologica“ и уредничкиот одбор на стручното списание на SLD „Apollinem medicum et aesculapium“ том за медицински науки, 1984-1987).

Објавил 80 и отпечатил над 250 дела (отпечатени во: Српски архив за сета медицина, Воено-медицински преглед, медицински преглед, научни млади, Acta Medica Medianae, Радиолошки архиви на Србија, Medicina Forensis, Acta Ophtalmologica, Acta Facultatis Medicae Naissensis, Medicus , Научен весник на Медицинскиот факултет во Ниш, Apollineum Medicum et Aesculapium, Materia Medica, Medicinska reč, Acta Medica Hammeumi и во збирки), 1 монографија, 1 лексикон, 7 книги и 1 е-книга (ЦД книга).

Годините на распадот на Југославија

За време на граѓанската војна (1992) заминал во Даљ да извршува борбени задачи под посебни услови во загрозените подрачја на српскиот народ.

Како влегов во Здружението на Македонците „Вардар“ од Ниш

Со распадот на Југославија, загубата на таткото Радомир и разочарувањето кое го погоди семејството Бабиќ, од никаде се појави „сонцето на слободата“ во форма на Здружението на Македонците „Вардар“ од Ниш, на што одговори нашиот генетски код и не доведе до Здружението. Прво јас и мајка ми Благица се приклучивме на Здружението „Вардар“ Ниш, а неколку години подоцна моите деца д-р Страхиња и д-р Невена.

Во Здружението на Македонците „Вардар“ Ниш се зачленив пред десет години, а пред четири години бев избран за претседател на Собранието, што и денес го вршам во втор мандат.

Имено, мајка ми Благица е Македонка по националност, родена на 15 септември 1934 година. во селото Долно Чичево, кај Градско, во непосредна близина на градот Велес (порано Кралство Југославија, сега Република Северна Македонија) и античкиот град Стоби, во сиромашно селско семејство, од таткото Ефтаим и мајка Македонка, како трето дете со уште четири браќа. За време на Втората светска војна, бугарските окупатори го смениле семејното презиме Ивановски, така што секое од петте деца имало по пет различни презимиња, а тоа бугарско презиме, значи, презиме што завршува на „ов“. По тој повод мајка ми го доби презимето Христова. По победата на југословенските патриотски и антифашистички сили во Втората светска војна, браќата на мајка ми, моите чичковци, го вратија презимето. Мајката тоа не го направила бидејќи како студентка во прва година на Фармацевтскиот факултет во Белград се омажила за својата прва, вистинска и вечна љубов Радомир Бабиќ, кој бил студент на трета година по медицина на Медицинскиот факултет во Белград. Потоа на презимето го додала презимето на сопругот Бабиќ и оттогаш го носи презимето Христова-Бабиќ.

Како плод на нивната љубов, според сите природни закони, можев да добијам 50% од генетскиот запис од татко ми од Шумадија и од мајка ми Македонка. Со „егал“ генетскиот код бев и Србин и Македонец во исто време. Овој генетски код со музички ритам 7/8 ме однесе заедно со Благица во Здружението на Македонците „Вардар“ Ниш.

Животот во Здружението на Македонците „Вардар“ од Ниш

Мислам дека сите членови на нашето здружение „Вардар“ Ниш формираат феноменален „дрим тим“ кој секогаш е среќен што е виден и добредојден на сите културно-уметнички манифестации во градот Ниш и пошироко, додека „фантастичната петорка“ – Благе Перушевски, претседател на Здружението, Борче Вељановски, секретар на Здружението, Раде Бабиќ, претседател на Собранието, Нела Радовановиќ, претседател на Надзорниот одбор и Благоје Илиевски, првиот член и основач на Заедницата на Македонците во Србија и Ниш, се душата, срцето и пејсмејкерот на Здружението Вардар од Ниш.

Здружението на Македонците Вардар од Ниш се залага да ги зближи Македонците и нивните потомци кои живеат и работат во Ниш и неговата околина, да учествуваат во зачувувањето и негувањето на македонскиот јазик и култура, зачувување и негување на традициите и историјата на Македонците во Република Србија, да се соберат, организираат и презентираат активности на Македонци кои ја посетуваат Република Србија во форма на различни културно-уметнички манифестации. Веројатно успеавме во тоа, а доказ за тоа се многуте награди кои ги има во седиштето на нашето здружение и големиот број наши членови кои моментално брои над 60 членови.

Соживот на Македонците со мнозинскиот српски народ

Соработката и соживотот со мнозинскиот српски народ и нашите соседи во Ниш и пошироко е на високо и одлично ниво. Здружението на Македонците „Вардар“ Ниш и неговите членови се секогаш поканети и со задоволство гледани на бројни културно-уметнички манифестации во Ниш и другите градови на Србија. На крајот на краиштата, можете да прочитате за тоа во информативниот магазин „Македонска виделина“, кој се печати на македонски јазик и излегува еднаш месечно, а можете да го видите и слушнете во телевизиската емисија „Македонско сонце“ на македонски јазик на РТВ Војводина, која се емитува секоја недела во 18:00 часот. Впрочем, официјалната посета и престојот на министерот за надворешни работи на Република Србија, Ивица Дачиќ и министерот за надворешни работи на Република Северна Македонија, Никола Димитров, во Здружението на Македонците Вардар Ниш (2020) , како и сликата на веб-страницата на градоначалникот Драгана Сотировски од овогодинешната манифестација „Нај – зимница“ на која учествувавме и ние Здружението на Македонците „Вардар“ од Ниш, а сликата кажува се.  Секако, информации за работата, соработката и соживотот на членовите на Здружението можете да најдете на официјалната веб-страница на ТВ Зона плус.

Врски на Здружението на Македонците „Вардар“ Ниш со матичната компанија

Да, постои директна и континуирана врска меѓу Македонците од Србија и сонародниците од Република Северна Македонија. Пред се тоа се семејните односи, па професионални, па културни и уметнички итн.

Имено, во Велес живееле браќата на мајка ми, Јово, Душан, Анѓелче, кои за жал починале, додека најмладиот брат Димче со семејството живее во Градско. А тука се и нивните деца, моите браќа и сестри, со кои постојано сум во контакт и се гледам. Нив девет и нивните деца. Значи огромно семејство. Една од сестрите, Мануела денес живее и работи во Ниш, таа е во брак со Зоран Вучетиќ, со кого ја има ќерката Александра, студент на Медицинскиот факултет во Ниш.

На професионален план има повеќедецениска соработка. Имено, потекнува од татко ми Радомир, кој својата специјализација по радиологија ја завршил на Институтот за радиологија и радиотерапија во Скопје кон крајот на 60-тите години на минатиот век, а во 1973 година ја одбранил докторската дисертација на Медицинскиот факултет на Универзитетот во Скопје кај познатиот радиолог проф. д-р Добрија Антевски и проф. д-р Златко Меркаш. Помладите членови на семејството Бабиќ ја продолжија професионалната соработка и со медицински установи од Македонија.

Имено, мојата сопруга Гордана Станковиќ-Бабиќ во 2013 година. беше ментор на д-р Весна Челева при изработката и одбраната на нејзината докторска дисертација по офталмологија на Медицинскиот факултет на Универзитетот во Скопје, која сега е професорка на Медицинскиот факултет во Штип. Секако, има и бројни покани што јас и мојата сопруга ги добиваме за учество на меѓународни конгреси на офталмолози и радиолози што се одржуваат во Македонија. Во ноември годинава во Скопје се одржа меѓународен состанок на радиолози на кој учествувавме. Секако, не треба да се заборави и меѓустудентската соработка на Медицинските факултети во Ниш и Скопје, во која со големо задоволство учествуваа Невена и Страхиња.

Здружението на Македонците „Вардар“ Ниш остварува и редовно одржува успешна соработка со матицата. Здружението на Македонците „Вардар“ Ниш секоја година за „Македонски денови“ организира театарска претстава, фолклор, музички фестивал, поетска вечер, ликовна изложба и сл. Треба да се спомене и учеството на фолклорниот ансамбл „Копачка“, кој секогаш па и оваа година даде прекрасна и незаборавна вечер.

На настаните кои ги организираше Здружението на Македонците „Вардар“ Ниш, во Србија и Македонија, беа присутни и нејзината екселенција, амбасадорката на Република Северна Македонија во Србија, Михаела Веселинов и претседателот на Националниот совет од македонското национално малцинство во Србија, Борче Величковски.

На мислење сум дека за успешната работа на Здружението придонесува и нашето православно воспитување – над нас е само Господ и никој друг. Во склад со тој став е и фактот што нашата православна вера не учи дека источноевропските православни народи, односно Македонците, Србите, Русите, Белорусите итн. во своите гени носат запис дека како таков им помагаат на другите народи без разлика на штетата што ја претрпуваат, додека за разлика од нас, западноевропскиот католички народ го носи генетскиот код да има корист од другите народи без разлика на штетата што ја претрпува или трпи.

Досега сите членови на Здружението преку својот ангажман поединечно и заеднички дадоа огромен придонес во развојот и зачувувањето на економското, политичкото и културното милје во Република Србија и на зачувување и создавање на нови врски со матичната земја. Затоа што јас сум на мислење дека националните малцинства во Србија се националното богатство на Србија и затоа националното малцинство на Македонците во Србија е националното богатство на Република Србија. Тоа е аксиома на целокупното економско, политичко и културно милје на Здружението на Македонци „Вардар“ Ниш и нашата средина, градот Ниш, Република Србија, Балканот и пошироко.

 ______________________________________________________________

Биографски податоци:

– Биографска лексика. Познати српски лекари. Белград/Торонто. 2005. 53-54.

– Страхињиќ С: „Придонеси во историјата на српската здравствена култура“. Медицински факултет Ниш     и Академија за медицински науки СЛД. Галакси. Ниш. во 2011 година

Илиевски Б: Националните малцинства се национално богатство Виделина. 2022 година; XV             (180):24-29.

Predsednik skuštine Udreženja Makedonaca „Vardar“ u Nišu doc. dr med. specijalista i subspecijalista radiologije Rade Babić

Predsednik skuštine Udreženja Makedonaca „Vardar“ u Nišu dr med. Rade Babić magistar medicinskih nauka, doktor medicinskih nauka, specijalista radiologije, subspecijalista iz gastrointerstinalne radiologije, docent na fakultetu Zdravstvenih nauka u Nišu rođen je u Somboru 23. decembra 1961. godine u porodici zdravstvenih radnika.

Otac Radomir, doktor medicine, profesor radiologije rođen je u selu Desimirovac kod Kragujevca. Majka Blagojka, devojačko prezime Hristova, magistar farmacija, rođena je u selu Dolno Čičevo, kod Gradskog (kod Velesa, Republika Severna Makedonija).

Oženjen je sa Gordanom, devojačko prezime Stanković, sada Stanković-Babić, profesorka oftalmologije na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Nišu (rođena u Vranju). Njihova ljubav dala im je dvoje dece, sina Strahinju (doktor medicine, rođen u Nišu) i ćerku Nevenu (doktorka medicine, rođena u Nišu).

Govori ruski i makedonski jezik. Služi se: engleskim, francuskim, bugarskim i slovenačkim jezikom.

Školovanje, usavršavanje, radovi i priznanja

Osmogodišnje obrazovanje završio je u Žitkovcu (1976), a maturirao je na prirodno-matematičkom smeru u Gimnaziji „Bora Stanković“ u Nišu (1980).

Po odsluženju vojnog roka (Sežana, granične jedinice JNA, 1980/81.) upisuje (1987) i diplomirao (1981) na Medicinskom fakultetu u Nišu.

Obavezan lekarski staž obavlja u Kliničkom centru „Niš“ u Nišu (1987-1988), a stručni ispit položio je u Beogradu (1988).

Na Medicinskom fakultetu u Nišu položio je specijalistički ispit iz radiologije (1992), i subspecijalistički ispit iz gastointerstinalne radiologije na temu „Analiza radioloških nalaza kod endoskopske retrogradne holangiopakreatoskopije“ (2022), dok je u Kragujevcu završio „Jugoslovensku školu ultrazvuka“ (1990).

Na Medicinskom fakultetu u Nišu magistrira na predmetu radiologija sa radom „Radiološka slika kongenitalnih anomalija bubrega“ (1994), dok je doktorsku disertaciju odbranio na Medicinskom fakultetu u Beogradu na temu „Neželjene pojave od kontrastnih sredstava pri urografiji sa predlogom mera za smanjenje rizika“ (1998).

Stalni radni odnos zasnovao je u Zavodu za radiologiju „Niš“ u Nišu (1989), gde i sada radi (sada: O.J. Centar za radiologiju Univerzitetskog kliničkog centra Niš), gde je bio načelnik Specijalističke službe Instituta za radiologiju KC Niš (1997-2004), zamenik direktora Instituta za radiologiju KC Niš (2004) i šef dijagnostike urinarnog trakta OJ Instituta za radiologiju KC Niš (2005-2008).

Trenutno je izabran za docenta na Fakultetu zdravstvene zaštite u Nišu, dok je na početku akademske karijere (1989/90) bio angaživan za profesora na predmetu „Osnovi radiografije“ i ostao upamćen kao jedan od najomiljenih profesora poslednje generacije rendgen-tehničara Srednje medicinske škole u Nišu.

Dobitnik je Plakete Sekcije za radiologiju SLD (1998. i 2000.), Priznanja Sekcije za radiologiju SLD (2001) i dve Zahvalnice Akademije medicinskih nauka SLD Nišu (2012).

Jedan je od od članova sekretarijata uređivačkog odbora naučnog časopisa Medicinskog fakulteta Univerziteta u Nišu  i Podružnice SLD u Nišu „Acta Medica Medianae“, uređivačkog odbora naučnog časopisa Udruženja oftalmologa Srbije „Acta Ophthalmologica“ i uređivačkog odbora časopisa podružnice SLD „Apollinem medicum et aesculapium“, dok je tokom studija bio član redakciijskog odbora stručnog časopisa studenadta Univerziteta u Nišu „Naučni podmladak“ (sveska za medicinske nauke,1984-1987).

Ima saopšteno 80 i štampano preko 250 radova (štampani u: Srpski arhiv za celokupno lekarstvo, Vojnosanitetski Pregled, Medicinski Pregled, Naučni Podmladak, Acta Medica Medianae, Radiološki Arhiv Srbije, Medicina Forensis, Acta Ophtalmologica, Acta Facultatis Medicae Naissensis, Medicus, Scientific Journal of the Faculty of Medicine in Niš, Apollineum Medicum et Aesculapium, Materia Medica, Mediicinska reč, Acta Medica Hammeumi i u zbornicima), 1 monografiju, 1 leksikon, 7 knjiga i 1 e-knjigu (CD knjiga).

Godine raspada Jugoslavije

Za vreme građanskom rata (1992) odlazi u Dalj na izvršenje borbenih zadataka u posebnim uslovima na ugroženim područima srpskog naroda.

Kako sam se učlanio u Udruženje Makedonaca „Vardar“ iz Niša

Sa raspadom Jugoslavije, gubitkom oca Radomira i sa razočarenjem koje je pogodilo porodicu Babić, niotkuda se javilo „slobodarsko sunce“ na crvenoj podlozi u vidu Udruženja Makedonaca „Vardar“ iz Niša, na koje je naš genetski kod odgovorio i odveo nas u Udruženje. Najpre smo se Ja i moja majka Blagica učlanili u Udruženje „Vardar“ iz Niša, da bi par godina kasnije u Udruženje se učlanila i moja deca dr Strahinja i dr Nevena.

U Udruženje Makedonaca „Vardar“ iz Niša učalnio sam se pre deset godina, da bi pre četiri godine bio izabran za predsednika Sobranja, koju i danas obavljam.

Naime, moja majka Blagica je po nacionalnosti Makedonka, rođena 15. septembra 1934. g. u selu Dolno Čičevo, kod Gradskog, u neposrednoj blizini grada Veles (ranije Kraljevina Jugoslavija, sada Republika Severna Makedonija) i antičkog grada Stobi, u siromašnoj seoskoj porodici, od oca Eftaima i majke Makedonke, kao treće dete sa još četvoricom braće. Za vreme Drugog svetskog rata okupatori Bugari promenili su im porodično prezime Ivanovski, tako da je svaki od petoro dece imalo pet različitih prezimena, i to bugarsko prezime, dakle, prezime koje se zavrtšavalo na „ov“. Tom prilikom moja majka je dobila prezime Hristova. Posle pobede jugoslovenskih patriotskih i antifašističkih snaga u drugom svetskom ratu majčina braća, moji ujaci, vratili su porodično prezime. Majka to nije učinila jer se kao student prve godine na Farmaceutskom fakultetu u Beogradu udala za prvu, pravu i večnu ljubav Radomira Babića, koji je bio student treće godine medicine na Medicinskom fakultetu u Beogradu. Tada je ona svom prezimenu pridodala muževljevo prezime Babić, i od tada nosi prezime Hristova-Babić.

Kao plod njihove ljubavi, ja sam po svim prirodnim zakonima mogao da dobijem po 50% genetkog zapisa od oca Šumadinca i od majke Makedonke. Sa „egal“ genedskim  kodom ja sam bio u isto vreme i Srbin i Makedonac. Ovaj genetski kod sa muzičkim taktom od 7/8 odveo me je zajedno sa Blagicom u Udruženje Makedonaca „Vardar“ iz Niša.

Život u Udruženju Makedonaca „Vardar“ iz Niša

Smatram da svi članovi našeg Udruženja „Vardar“ iz Niša čine jedan fenomenalan „drim tim“ koji je uvek rado viđeni i dočekan na svim kulturno-umetničkim manifestacijama grada Niša i šire, dok „fantastiča petorka“ – Blage Peruševski predsednik Udruženja, Borče Veljanovski sekretar Udruženja, Rade Babić predsednik Sobranja, Nela Radovanović predednik Nadzornog odbora i Blagoje Ilievski prvi član i osnivač Udruženja Makedonaca u Srbiji i Nišu čine dušu, srce i pejsmejker Udruženja Vardar iz Niša.

Udruženje makedonaca Vardar iz Niša nastoji da okupi Makedonce i njihove potomke koji žive i rade u Nišu i okolini, da učestvuje u očuvanju i negovanju makedonskog jezika i kulture, čuvanju i negovanju tradicije i istorije Makedonaca u Republici Srbiji, da okupi, organizuje i prikaže aktivnosti Makedonaca koji gostuju u Republici Srbiji u vidu različitih kulturno-umetničkih manifestacija. U tome smo verovatno uspeli što kazuju mnogobrojna priznanja koja se nalaze u sedištu našeg udruženja i veliki broj naših članova, koje trenutno broji preko 60 članova.

Suživot Makedonaca sa većinskim srpskim narodom

Saradnja i suživot sa većinskim srpskim narodom i našim komšijama u Nišu i šire je na visokom i odličnom nivou. Udruženje Makedonaca „Vardar“ iz Niša i njegovi članovi su uvek pozivani i rado viđeni na brojnim kulturno-umetničkim manifestacijama u Nišu i drugim gradovima Srbije.  Uostalom o tome možete pročitati u informativnom magazinu „Makedonska videlina“ koji se štampa na makedonskom jeziku i koji izlazi jednom mesečno i videti i čuti u televizijskoj emisiji „Makedonsko Sonce“ na makedonski jezik RTV Vojvodina, koja se emituje svake nedelje u 18.00 sati. Uostalom, o ovome sve kazuje i zvanična poseta i boravak Ivice Dačića ministra spoljnih posolova Republike Srbije i Nikole Dimitrova ministra spoljnih posolva Republike Severna Makedonija u Udruženju Makedonaca Vardar iz Niša (2020), kao i slika na sajtu gradonačelnice Dragane Sotirovski sa ovogodišnje manifestacije „Izađi mi teglu“ na kojoj smo i mi Udruženje makedonaca „Vardar“ iz Niša učestvovali, a slika sve kazuje. Naravno informacije o radu, saradei i suživoti članova Makedonaca Urduženja možete pronači i na zvaničnom sajtu RTV Bela Mea.

Veze Udruženja Makedonaca „Vardar“ Niš sa maticom

Da, postoji direktna i neprekidna veza makedonaca iz Srbije sa sunarodnicima iz Republike Severna Makedonija. Najpre su to familijarni odnosi, zatim profesionalni, a potom kulturno-umetnički i dr.

Naime, u Velesu su živela braća moje majke, Jovo, Dušan, Anđelče, koji su nažalost preminuli, dok u Gradskom sa svojom porodicom živi najmlađi brat Dimče. A tu su i njihova deca, moja braća i sestre, sa kojima sam uvek u kontaktu i viđenju. Njih devetoro i njihova deca. Dakle ogromna familija.  Jedna od sestara Manuela danas živi i radi u Nišu, udata je za Zorana Vučetića, sa kojim ima ćerku Aleksandru, studenta Medicinskom fakultetu u Nišu.

Na profesionalnom polju je prisutna višedecenijska saradnja. Naime, ona potiče još od mog oca Radomira koji je specijalizaciju iz radiologije završio u Institutu za radiologiju i radioterapiju u Skoplju krajem šezdesetih godina, da bi 1973 godine odbranio doktordku disrertaciju na Medicinskom fakultetu Univerzitetu u Skoplju kod čuvenog radiologa prof. dr Dobrija Antevskog i prof. dr Zlatka Merkaša. Profesionalnu saradnju sa medicinskim institucijama iz Makedonije nastavili smo i mlađi članovi porodice Babić.

Naime, moja supruga Gordana Stanković-Babić je 2013. g. bila mentor dr Vesni Čeleve pri izradi i odbrani doktorske disertacije iz oftalmologije na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Skoplju, koja je sada profesor na medicinskom fakultetu u Štipu. Naravno tu su i mnogobrojni pozivi koje ja i moja supruga dobijamo za učešće na međunarodnim kongresima oftalmologa i radiologa koji se održavaju u Makedoniji. Novembra ove godine u Skoplju je bio održan međunarodni sastanak radiologa na kojem smo učestvovali.  Svakako ne treba zaboraviti i međustudensku saradnju Medicinskih fakulteta u Nišu i Skoplju, u kojoj su vrlo rado učestvovali Nevena i Strahinja.

Uspešnu saradnju sa maticom ostvaruje i redovno održava Udruženje Makedonaca „Vardar“ iz Niša. Svake godine Udruženje Makedonaca Vardar iz Niša za „Makedonske dane“  organizuje pozorišnu predstavu, folklor, muzički festival, pesničko veče, likovnu izložbu i dr. Treba spomenuti i učešće narodnog folkornog ansambla „Kopačka“ koji su uvek pa i ove godine dali jedno predivno i nezaboravno veče.

Na manifestacijama na kojima učestvuje Udruženja makedonaca „Vardar“ iz Niša u Srbiji i Makedoniji prisustvovala je i rado viđeni njena ekselencija ambasadorka Republike Severne Makedonije u Srbiji Mihaela Veselinov i predsedenik Nacionalnog saveta Borče Veličkovski makedonske nacionalne manjine u Srbiji.

Mišljenja sam da uspešnom radu Udruženja doprinosi i naše pravoslavno vaspiatanje – samo je Bog iznad nas i niko više. U skaldu sa tim stavom kazuje i činjenica da nas naša pravoslavna vera uči da mi istočnoevrospski pravoslaci narodi, dakle Makedonci, Srbi, Rusi, Belorusi i dr. pravoslavni narodi u genima nose zapis da kao takvi pomažu drugim narodima bez obira na štetu koju trpe, dok za razliku od nas zapadnoevropski katolički narod nosi genetski kod da oni imaju korist od drugog naroda bez obira na štetu koju taj narod trpi ili strada.

Dosada su svi članovi Udruženja makedonaca „Vardar“ iz Niša svojim angažovanjem pojedinačno i združeno dali ogroman dopinos razvoju i očuvanju ekonomskog, političkog i kulturnog miljea u Republici Srbiji i čuvanju i stvaraivanju novih veza sa maticom. Jer sam stava da nacionalne manjine u Srbiji čine nacionalno blago Srbije, pa samim tim i nacionalna manjina Makedonaca u Srbiji čini nacionalno blago Republike Srbije. To je aksiom sveukupnog  ekonomskog, političkog i kulturnog miljea Udruženju Makedonaca Vardar iz Niša i naše sredine, grada Niša, Republike Srbije, Balkana pa i šire.

________________________________________________________________________

Biografski podaci:

– Biografski leksikon. Poznati srpski lekari. Beograd/Toronto. 2005. 53-54.

– Strahinjić S: „Prilozi istiriji zdarsvtvene kulture Srbije“. Medicinski fakultet Niš i Akademija medicinskih nauka SLD. Galaksija. Niš. 2011.

Ilievski B: Nacionalnite malcinstva se nacionalni bogastva.Videlina. 2022; XV (180):24-29.

***Ovaj tekst deo je projekta sufinansiranog sredstvima Ministarstva informisanja i telekomunikacija. Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.