Надица Клепиќ е родена во Пехчево, општина Берово, Македонија, каде завршила основно и средно образование.

Мојот татко е Македонец, а мајка од овие краеви, од Горни Дреновац кај Житорађе, недалеку од Ниш. Мајка ми купи парцела во Пуковац каде сестрата ѝ се омажи, за да изгради куќа. Таму одевме на летен одмор, а по завршувањето на средното образование дојдов во Пуковац за да го завршам фризерскиот занает. Работев шест-седум години и за тоа време го запознав својот иден сопруг, Драган, и се омажив за него. Од 2003 година живеам во Ниш, сега имам свој фризерски салон. Никогаш немав проблеми, а успеав со помош на добри луѓе, раскажува Надица, чиј сопруг починал во меѓувреме.

Нивните ќерки пораснаа во Ниш. Постарата учи право, а помладата уште е во основното училиште. Тие на секој распуст, и на Велигден и на Божиќ одат во Македонија.

Постарата го разбира македонскиот јазик, но не го зборува, додека помладата зборува како вистинска Македонка, и тоа со акцент на крајот каде што сум родена. Горди се што се дел од Македонскиот народ, го обожаваат тоа, имаат и државјанство, како и државјанство на Србија.

Штом чуле дека во Ниш постои Здружение кое ги обединува Македонците, веднаш се приклучила, а благодарение на нив дознале дека има право да се запише во Посебниот бирачки список на македонското национално малцинство во Србија за да го оствари граѓанското право да гласа и биде бирана во органите на Националниот совет на македонското национално малцинство во Србија.

За Здружението на Македонците “Вардар” има само зборови за пофалба.

Тоа е важно бидејќи ја чуваат македонската култура и обичаи, а и македонската припадност. Секогаш кога чујам македонски јазик, се восхитувам. Феноменално ми е што членовите на Здружението се постојано дружат. Ги следам секогаш преку Фејсбук, а секогаш кога успеам да најдам слободно време, радосно појдам на настаните организирани од моите пријатели во Здружението “Вардар”, а често со мене оди и помладата ќерка. Радосно ги посетувам Деновите на македонската култура, а кога можам, одам и да се забавувам со Македонците на забави, како што се Македонската забавна вечер и онаа по повод 8. март, кажува Надица.

Надица е само една од многуте жени членови на Здружението “Вардар”. И како и таа, некои се пола Македонки – пола Српкињи, некои родени во Македонија, а има и жени кои се со српска националност, но сакаат да уживаат во пријателството со членовите на “Вардар”.

Кажуваат дека во Здружението има повеќе жени, отколку мажи, но мажите ги почитуваат и за секој Ден на жените им организираат забава. Тоа веќе е долгогодишна традиција.

Така беше и оваа година. Вечерта беше исполнета со топлина, смеа и позитивна енергија, а локалот беше исполнет со звуците на пријатната музика на „Кире бенд“, кои дополнително ја комплетираа атмосферата на радост и заедништво. Сите присутни придонесоа да се создаде една незаборавна вечер, споделувајќи радост и љубов меѓу себе.

На овој начин сакам да им се заблагодарам на сите кои се придружија на нашето прекрасно дружење по повод Меѓународниот ден на жената, кој годинава го прославивме на 9 март во нашата омилена кафеана. И оваа вечер ја искористивме можноста уште еднаш заедно да прославиме и да ја истакнеме важноста од вклученоста на женските членки на Здружението во претставувањето на традициите и обичаите на македонскиот народ, македонската кујна, култура, хуманизам и солидарност, вели Благе Петрушевски.

Посебно празничен и радосен дел од вечерта беа моментите кога поединечно им беа врачени подароци на нашите драги членки, кои се неизмерно важни за нашето здружение, како симбол на нашата благодарност за придонесот што секоја од нив го внесува во здружението. Во знак на благодарност им врачивме „циклама“ во саксии, внимателно избрани, како симбол на нашата почит и љубов кон нивната вклученост.

Секако, и овој пат не го заборавивме слаткиот крај на вечерта – торта која ги симболизира слатките моменти на заедништво и радост што ги споделуваме. Тортата што ја красеше нашата прослава беше сладок крај на вечерта. Секој залак беше потсетник на слатките моменти кои ги споделуваме и радостите кои се здружуваат во Здружението на Македонците „Вардар“ Ниш.

Ви благодарам на сите што дојдовте, што ги поддржате нашите напори и придонесувате за духот на овој незаборавен настан. Продолжуваме со ентузијазам заедно да го градиме нашето здружение, цврсто врзани со љубов, солидарност и почит и со нетрпение ги очекуваме идните настани каде што ќе го славиме заедништвото, љубовта, пријателството и единството.

Да живеат жените, да живее солидарноста, да живее љубовта, да живее дружењето, да живее Здружението на Македонците „Вардар“ Ниш, завршува Благе Петрушевски.

NADICA KLEPIĆ: VEČE POSVEĆENO NJIMA, ČLANICAMA UDRUŽENJA MAKEDONACA „VARDAR“ NIŠ!

Nadica Klepić rođena je u Pehčevu, opština Berovo, Makedonija, gde je završila osnovno i srednje obrazovanje.

Meni je otac Makedonac, a majka iz ovih krajeva, iz Gornjeg Drenovca kod Žitorađa, nedaleko od Niša. Majka je kupila plac u Pukovcu gde joj se udala sestra, da sagradi sebi kuću. I tu smo dolazili na letnji raspust, a posle završene srednje škole sam došla u Pukovac da ispečem frizerski zanat. Radila sam šest – sedam godina i za to vreme upoznala budućeg supruga, Dragana, i udala se. Od 2003. živim u Nišu, sada imam svoj salon. Nikada nisam imala problema, a uspela sam uz pomoć dobrih ljudi, priča Nadica čiji je suprug u međuvremenu preminuo.

Njihove ćerke odrasle su u Nišu. Starija studira prava, a mlađa je još u osnovnoj školi.

One svaki raspust, i zimski i letnji i uskršnji i božićni provode u Makedoniji. Starija razume makedonski jezik, ali ne priča, dok mlađa govori kao prava Makedonka, i to sa akcentom kraja u kojem sam rođena. Ponosne su što su delom Makedonke, obožavaju to, imaju i državljanstvo, kao i državljanstvo Srbije.

Čim je čula da u Nišu postoji Udruženje koje okuplja Makedonce, odmah se pridružila, a zahvaljujući njima saznala je da ima pravo da se upiše u Poseban birački spisak makedonske nacionalne manjine u Srbiji kako bi ostvarila građansko pravo da bira i bude birana u organe Nacionalnog saveta makedonske manjine u Srbiji. Za Udruženje Makedonaca Vardar ima samo reči hvale.

To je važno jer čuvaju i makedonsku kulturu i običaje, a i sam duh makedonskog naroda. Kad god čujem makedonski jezik, ja se oduševim. Meni je fenomenalno to što se članovi Udruženja stalno druže. Pratim ih uvek preko Fejsbuka, a svaki put kad uspem da se oslobodim, rado odlazim na događaje koje organizuju moji prijatelji u Udruženju Vardar, a često me prati i mlađa ćerka. Rado posećujemo Dane makedonske kulture, a kad mogu, odem i da se proveselim sa Makedoncima na zabavama, kao što je Makedonsko zabavno veče i ona povodom 8.marta, kaže Nadica.

Nadica je samo jedna od puno žena članica Udruženja Vardar. I baš kao i ona, neke su pola Makedonke, pola Srpkinje, neke rođene u Makedoniji, a ima i žena koje su srpske nacionalnosti, ali vole lepo druženje sa članovima „Vardara“.

Kažu da u Udurženju ima više žena, nego li muškaraca, ali ih muškarci poštuju i za svaki Dan žena prirede im zabavu.To je već dugogodišnja je tradicija.

Povodom 8. marta, Međunarodnog dana žena, da Udruženje Makedonaca „Vardar“ Niš organizuje proslavu za sve članove udruženja, najčešće u restoranu „Zlatković“, kao izraz zahvalnost za sve što čine u predstavljanju Udruženja. Program te večeri svake godine je identičan: druženje u restoranu, obraćanje članovima predsednika Udruženja Blaga Petruševskog, bogata večera, muzika za sve vrste igara, pevanje makedonskih i srpskih pesama, uručenje simboličnih poklona članicama od strane članova uprave Udruženja, fotografisanje i lepa – porodična atmosfera.

Tako je bilo i ove godine. Veče je bilo ispunjeno toplinom, smehom i pozitivnom energijom, a kafana je bila ispunjena zvucima prijatne muzike „Kira benda“, što je dodatno upotpunilo atmosferu radosti i zajedništva. Svi prisutni su doprineli da se stvori nezaboravno veče, deleći jedni sa drugima radost i ljubav, kaže Blage Petruševski.

Ovim putem želim da se zahvalim svima koji su se pridružili našem divnom druženju povodom Međunarodnog dana žena, koji smo ove godine proslavili 9. marta u našoj omiljenoj kafani. I ove večeri smo iskoristili priliku da još jednom zajedno proslavimo i istaknemo značaj učešća žena članica Udruženja u predstavljanju tradicije i običaja makedonskog naroda, makedonske kuhinje, kulture, humanizma i solidarnosti.

Posebno svečan i radostan deo večeri bili su trenuci kada su pojedinačno uručeni pokloni članicama, koje su od izuzetnog značaja za udruženje, kao simbol zahvalnosti za doprinos koji svaka od njih daje udruženju.

U znak zahvalnosti poklonili smo im pažljivo odabrane „ciklame“ u saksiji, kao simbol našeg poštovanja i ljubavi prema njihovom angažovanju.

Naravno, ovoga puta nismo zaboravili slatki završetak večeri – tortu koja simbolizuje slatke trenutke zajedništva i radosti koje delimo. Torta koja je ulepšala našu proslavu bila je slatki završetak večeri. Svaki zalogaj je podsećao na slatke trenutke koje delimo i radosti koje se spajaju u Udruženju Makedonaca „Vardar“ Niš.

Hvala svima što su došli, podržali naše napore i doprineli duhu ovog nezaboravnog događaja. Nastavljamo da zajedno sa entuzijazmom gradimo naše udruženje, čvrsto vezani ljubavlju, solidarnošќu i poštovanjem, i radujemo se budućim događajima na kojima slavimo zajedništvo, ljubav, prijateljstvo i jedinstvo.

Živele žene, živela solidarnost, živela ljubav, živelo druženje, živelo Udruženje Makedonaca „Vardar“ Niš, završava Blage Petruševski.